มองไป สุดสายตา
ในเมืองกว้างใหญ่
ไม่มีแม้ใคร หันมองกลับมา
เป็นช่วงเวลา ที่ฟ้าใกล้จะดับลง
ถึงตอนนั้นคง ทุกข์ตรมอย่างเคย
ก็ฉันเหงา ฉันเหงาเหลือเกินในตอนนี้
เป็นวินาที ที่ใจต้องการ ใครสักคน
ในวันที่โลกมืดมน จมอยู่กับความสับสน
ฉันรอแค่ใคร ฉุดฉันออกไป ให้หลุดพ้น
ทิ้งตัว ลงนอนข้างเตียง
ไร้คนข้างเคียง
โอบกอดแนบกาย
ก็ฉันเหงา ฉันเหงาเหลือเกินในตอนนี้
เป็นวินาที ที่ใจต้องการ ใครสักคน
ในวันที่โลกมืดมน จมอยู่กับความสับสน
ฉันรอแค่ใคร ฉุดฉันออกไป ให้หลุดพ้นเสียที
ในคืนที่ไร้แสงดาว จมอยู่กับความเหน็บหนาว
ฉันรอแค่ใคร ฉุดฉันออกไป จากตรงนี้
ที่มันช่างทุกข์ ทน
ก็ฉันเหงา ฉันเหงาเหลือเกินในตอนนี้